गजल
मै माथि बज्रपात अयो र रोए आमा
नखायको बिष मलाई लायो र रोए आमा
उता तिमी रूदै बास्दा यता म खाडिमा
कूटू कूटू कलेजी खायो र रोए आमा
आफ्नै गास काटि खाउ बाबू भन्थेउ
तिम्रो यादले दिल जलायो र रोए आमा
अचेल तिमी बिरामी सिकिस्त भाकिछौरे
आखामा कालो बादल लायो र रोए आमा
उमेर पनि ढल्दैजादा अनि एक्लै हूदा
दुस्मनले भन्नेबाटो पायो र रोए आमा
सिताराम खड्का रामेछाप हाल भारत
No comments:
Post a Comment