गजल
चहैं चहै झलुङ्गाेमा झुलाएकाे याद अायाे ।।
कत्ति रुन्थे अामा तिम्ले भुलाएकाे याद अायाे ।।
नखाएर केहि पनि कत्ति सताउथे तिम्लाई ।
काेखाई काेखाई हाम्म भन्दै खुलाएकाे याद अायाे ।।
मेलापात घाँस दाउरा मेलापात गर्दा मलाई बाेकी ।
अाफ्नै काखमा च्यापि सधै डुलाएकाे याद अायाे ।।
सानाे थिए अबुझ थिए र त बालक थिए अामा ।
अन्जानैमा तिम्लाई मैले रुलाएकाे याद अायाे ।।
अादित्य अधिकारी
देवचुली -१६
रजहर-१ न. प .
No comments:
Post a Comment